اعلام همبستگی همافران با انقلاب اسلامی در حضور حضرت امام خمینی(ره) (1357 ش)
از شکنندهترین ضربات بر پیکر رژیم شاهنشاهی، حرکت شجاعانه پرسنل نیروی هوایی در نوزدهم بهمن ماه 1357 شمسی بود که به حق میتوان آن روز را از ایاماللَّه خواند.
در این روز و به دنبال گسترش انقلاب اسلامی در تمام نقاط کشور و دعوت حضرت امام خمینی(ره) از نظامیان برای پیوستن به ملت، جمع کثیری از همافران و پرسنل نیروی هوایی ارتش، به محل اقامت امام رفته و پس از رژه در مقابل آن حضرت و دیدار تاریخی خود با امام، همبستگی خود را با انقلاب اسلامی ملت ایران به رهبری امام خمینی اعلام کردند.
از آن پس، روز نوزدهم بهمن ماه هر سال به عنوان روز نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، گرامی داشته میشود.
روز نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی
در روز نوزدهم بهمن 1357، نظامیان متعهد نیروی هوایی با حضور در اقامتگاه رهبر بزرگ انقلاب اسلامی در مدرسه رفاه و بیعت با آن حضرت، سندی از افتخار، حماسه، رشادت و ایمان را در برگهای زرین تاریخ انقلاب اسلامی به ثبت رسانیدند.
نقش ارزنده همبستگی باشکوه ارتش و خصوصاً نیروی هوایی در اضمحلال و شکست رژیم، نشان دهنده شعور ایمانی و انقلابی این عزیزان فداکار و عشق ورزیدن به آرمانهای مقدس و آزادیخواهانه ملت در این سرزمین بود که موجب شد تا علیرغم فشارها و اختناق شدید آن روز، این عزیزان، گام در میدان مبارزه با ظلم و جور نظام پهلوی برداشته و یک صدا با ملت دلاور در 19 بهمن 1357، حماسه پرشکوه این بیعت را در صفحات تاریخ انقلاب اسلامی ثبت نمایند.
عظمت رویداد باشکوه 19 بهمن نه تنها در خاطره نسل انقلاب، بلکه در اذهان نسلهای آتی این کشور نیز، همیشه به عنوان یک حماسه جاویدان، متجلّی و منور خواهد ماند. همچنین نیروی هوایی، پس از پیروزی انقلاب و در طول دوران جنگ، با همان روحیه والا ظاهر شد و به عنوان نیرویی پیشتاز در تمامی صحنهها، از دستاوردهای انقلاب اسلامی پاسداری نموده است.
فرار "جعفر شریف امامی" نخست وزیر رژیم پهلوی در پی فراگیر شدن نهضت اسلامی (1357 ش)
شریف امامی در دوران دوم نخست وزیری خود، برای آرام کردن اوضاع، دست به یک سلسله کارهای نمایشی و غیرعادی از نظر رژیم زد.
اولین کار او این بود که گفت با حزب رستاخیز، تنها حزب سیاسی کشور که پارلمان را در اختیار داشت، کاری ندارد و به این ترتیب عملاً موجبات انحلال این حزب را فراهم ساخت.
وی همچنین تاریخ موهوم و مجعول شاهنشاهی را لغو کرد و مجدداً تاریخ هجری شمسی را برقرار نمود. او همچنین قمارخانهها و مراکز فساد را بست ولی هیچ کدام از این اقدامات عوامفریبانه و تسکینی، محبوبیت و موقعیتی برای او نزد مردم به وجود نیاورد.
اقدامات شریف امامی و آزادی عملی که به مخالفان داده شد، بر دامنه تظاهرات و اغتشاشاتِ ضد رژیم افزود به طوری که در چندین شهر بزرگ کشور، حکومت نظامی اعلام شد و فجایع خونینی از قبیل جمعه سیاه تهران در 17 شهریور 1357 و کشتار دانشآموزان تهران در 13 آبان 1357 به وجود آمد.
جعفر شریف امامی، نخست وزیر سرسپرده محمد رضا پهلوی، پس از آن که نتوانست، اوضاع دگرگون مملکت را به نفع رژیم تغییر دهد، پس از 57 روز نخست وزیری، از این سمت استعفا داد و به جمع و جور کردن ثروت خود در ایران پرداخت.
وی به سرعت اموال خود را به خارج منتقل کرد و در نهایت سه روز قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، در نوزدهم بهمن 1357، بدون کوچکترین مانع، راه آمریکا را پیش گرفت و دور از غوغا و سروصدا به زندگی ننگین خود ادامه داد.
راهپیمایی عظیم مردم در تایید دولت موقت به فرمان امام خمینی (1357 ش)
به دنبال آغاز به کار دولت موقت، امام خمینی از مردم خواست از طریق تظاهرات آرام، نظر خود را درباره دولت موقت اعلام نمایند.
پس از این درخواست، جامعه روحانیت مبارز تهران، مردم را به یک راهپیمایی بزرگ و همگانی در روز 19 بهمن ماه دعوت نمود. در اعلامیهای که به همین منظور صادر شد خاطر نشان گردید "پس از 75 سال، این نخستین بار است که ملت ایران، تشکیل دولتی را به راستی جشن میگیرند."
در این حال و در شرایطی که آمریکا همچنان از بختیار پشتیبانی میکرد و زمینههای کودتا را در ایران فراهم مینمود و مردم توسط بازماندههای رژیم به آتشسوزی و قتل تهدید میشدند، این راهپیمایی خط بطلانی بر تمامی پندارهای سلطنتطلبان کشید و خوابهای پریشان آنان را بیتعبیر گذاشت.
در این زمان امام خمینی ادامه نهضت را به عنوان یک تکلیف الهی اعلام نمود و راهپیمایی میلیونی مردم به عنوان پشتیبانی از دولت موقت منصوب شده از طرف رهبر انقلاب اسلامی ایران، تهران و شهرستانها را غرق در تظاهرات نمود.
در پایان این راهپیمایی عظیم، قطعنامه هفت مادهای قرائت شد و نخست وزیری بازرگان مورد تایید قرار گرفت.