حرکت حضرت امام حسین(ع) و خاندان پیامبر از مدینه به مکه(60 ق)
پس از مرگ معاویةبن ابوسفیان اولین خلیفه و مؤسس سلسلهی ستم پیشهی بنیاُمیّه در 15 رجب سال 60 قمری، یزید بن معاویه به حکومت رسید و بلافاصله به والی مدینه نامه نوشت تا از امام حسین(ع) و چند نفر دیگر از بزرگان مدینه برای او بیعت بگیرد. ولی امام حسین(ع) از بیعت با یزید امتناع کرد و در جواب درخواست کنندگان گفت: فردی مثل من با مثل یزیدِ فاسقِ فاجر بیعت نمیکند. ولی والی مدینه در این امر، اصرار و تأکید نمود. امام حسین(ع) به ناچار از مدینه به سوی مکه حرکت کرد تا این که با قیام خویش، حکومت فاسد یزید بن معاویه را رسوا سازد. نهایت این سفر، وقوع حادثهی خونبار و جاودانهی عاشورا در کربلا بود.