ولادت با سعادت عقیله ی بنی هاشم حضرت زینب (س) دختر امام علی(ع)(5 ق)
زینب در لغت به معنای درخت نیکو منظر آمده و گاهی به معنای زینت پدر میباشد. حضرت علی(ع) دو یا سه دختر به نام زینب داشته و دختر بزرگ آن حضرت، زینب کبری است و اوست که در واقعهی عاشورای سال 61 هجری به همراه امام حسین(ع) بوده است. حضرت زینب(س) از زنان فاضله، عالمه و شجاع تاریخ است و فضایل آن بانو و جلالت شأنش بسیار والاست. آن حضرت، همسر پسرعمویش عبداللَّه بن جعفر بن ابیطالب بود و پنج فرزند داشت. حضرت زینب به هنگام عزیمت امام حسین(ع) به عراق، برادر را همراهی کرد و در واقعهی کربلا دو پسرِ آن بانو به نامهای محمد و عَون به شهادت رسیدند. ایشان از سوی حضرت امام حسین(ع) سرپرستی اهلبیتِ آن حضرت و حفظ و نگهداریِ مقام ولایت کبری، امام سجاد(ع)، را در هنگام بیماری برعهده داشت. شیرزن کربلا با روحیهای قوی و شهامت زاید الوصف خود توانست آن امانت بزرگ را در آن شرایط سخت و سنگین اسارت به درستی و شایستگی به منزل رساند. خطبههای مردانه و رسواکنندهی حضرت زینب(س) در مجلسِ ستم عُبیداللَّه بن زیاد در کوفه و یزید بن معاویه در شام که کاخ ظلم و جورِ فرعون زمان را به لرزه در آورد، شهرهی تاریخ است.
روز پرستار و بهورز
به پاس زحمات شبانه روزی پرستاران و بهورزانی که در مراکز بهداری، وظیفهی نگهداری، مراقبت و درمان بیماران را برعهده دارند و با تأسی به بانوی بزرگوار اسلام، حضرت زینب کبری(س) که از بیمار کربلا، حضرت امام سجاد(ع) و کودکان، مراقبت میکرد، پنجم جمادی الاول برابر با زاد روز آن اسوهی صبر و شکیبایى به عنوان روز پرستار و بهورز در نظام جمهوری اسلامی ایران نامگذاری شده است. این روز، ضمن یادآوری رشادتهای دختر بزرگوار امیرالمؤمنین(ع) در صحنههای خطر و رویارویی با سختیهای زمان، زمینهای برای سپاسگزاری و ارج نهادن به مقام پرستاران و تقدیر از بهورزانِ این مرز و بوم است که خاطرهی شیرزن کربلا را فراموش نخواهند کرد.