آزادی امام خمینی(ره) پس از 10 ماه بازداشت و تحت نظر بودن (1343 ش)
پس از دستگیری حضرت امام خمینی(ره) و سرکوب قیام 15 خرداد 42، اوضاع در ظاهر رو به آرامش نهاد، اما خشم عمومی مردم مسلمان از دستگیری حضرت امام، به صورتهای گوناگون جلوهگر شد. تشکیل گروههای زیرزمینی اسلامی در قم، تهران و شهرستانها، تحریم انتخابات فرمایشی مجلس بیست و یکم در مرداد 1342 و نیز اعلامیه تاریخی حوزه علمیه قم با پانصد امضا از استادان و فضلا در حمایت از رهبر نهضت اسلامی ایران و محکوم کردن بازداشت غیرقانونی ایشان، از جمله واکنشهای مردم و روحانیت در قبال عمل رژیم بود. در این میان رژیم پس از یک سلسله تمهیدات که به منظور جلوگیری از ابراز احساسات مردم و روحانیان در برابر آزادی رهبر نهضت اسلامی ایران انجام داد، سرانجام در اوایل سال 43، مذاکراتی با امام انجام داد و ایشان را به آرامش و مدارا با نظام فراخواند. سپس آن حضرت را در هفدهم فروردین 43 آزاد کرده و در مطبوعات عنوان کردند که امام با رژیم و انقلاب سفید شاه به توافق رسیده است. ولی حضرت امام پس از آن که در هجدهم فروردین وارد قم شدند، در اولین دیدار خود عنوان کردند: اگر خمینی را دار بزنید با [رژیم شاه] تفاهم نخواهد کرد.
بمباران شدید شیمیایی مواضع ایران توسط دشمن بعثی (1366 ش)
همزمان با آغاز عملیات کربلای 8 توسط رزمندگان جان برکف اسلام، دشمن به گونهای بیسابقه علیه رزمندگان مستقر در خرمشهر، به بمباران و گلولهباران شیمیایی با گلولههای توپ، خمپاره و حتی موشکهای کاتیوشا اقدام نمود که به شهادت و مصدوم شدن شماری از خداجویان سپاه توحید منجر گشت. این بمباران وحشیانه با اعتراض شدید و شکایت جمهوری اسلامی ایران به سازمان ملل متحد مواجه گردید و ایران خواهان اعزام گروه کارشناسی سازمان ملل متحد شد. به دلیل پایداری و تاثیر بیشتر عوامل به کار گرفته شده در سلاحهای شیمیایی، تیم کارشناس اعزامی از سازمان ملل، که ده روز پس از حمله، وارد منطقه شد، موفق گردید نوع عوامل به کار گرفته شده را تشخیص دهد. با این حال همانند گذشته بیاعتنا از کنار این حادثه و حوادث بعد از آن گذشتند؛ تا این که ابعاد گسترده و پیچیدهتر عواقب شوم کاربرد سلاحهای شیمیایی، دامنگیر مردم مسلمان و بیگناه حلبچه، روستاهای اطراف آن و مردم کردستان عراق شد.
شهادت عالم مجاهد آیتاللَه "سید محمد باقر صدر" توسط دژخیمان بعث عراق(1400ق)
آیت اللَّه سیدمحمدباقر صدر در 25 ذیقعدهی سال 1353 ق در شهر کاظمین در خانوادهای عالمپرور به دنیا آمد. وی در کودکی پدر را از دست داد و از آن پس تحت تکفّل برادر بزرگش، سید اسماعیل، قرار گرفت. شهید صدر در 12 سالگی راهی نجف اشرف گردید و پس از چند سال، دورهی عالی فقه و اصول را در نزد حضرات آیات سید ابوالقاسم خویى و دایى خود شیخ محمدرضا آل یاسین گذراند. این عالم بزرگوار در جوانی به اجتهاد دست یافت و از 25 سالگی تدریس خارج اصول و سپس خارج فقه را آغاز کرد. آیت اللَّه صدر در طول نزدیک به 30 سال تدریس، شاگردان مستعدّی تربیت کرد که حضرات آیات سیدمحمد باقر حکیم، سیدمحمود هاشمی شاهرودی، سیدکاظم حسینی حائری، شیخ مهدی آصفی و... از آن جملهاند. همچنین کتابهای فراوانی از شهید صدر به یادگار ماندهاند که کتب فَلسَفَتُنا(فلسفهی ما) و اقتصادُنا،(اقتصاد ما) سمبل قدرت نمایى ایدئولوژی اسلامی در برابر اندیشههای وارداتی شرق و غرب بود. ایشان تفکیک مسألهی رهبری فکری را از مسألهی رهبری سیاسی امکانپذیر نمیدانست و همراهِ فعالیتهای فکری، به فعالیتهای سیاسیِ جامعه نیز همت میگماشت. این مبارزات پرشور به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و حمایت امام خمینی از ایشان، خطری جدی برای بعثیان به شمار میآمد و بدین سبب حاکمان عراق، حضور این رادمرد صحنهی دین و سیاست را تحمل نکردند. سرانجام مزدوران حزب بعث عراق آیت اللَّه صدر را پس از چند روز بازداشت و اِعمال وحشیانهترین شکنجهها، به همراه خواهر فداکارش بنت الهدی، در روز 19 فروردین 1359 شمسی برابر با 24 جمادی‌الاولی 1400 ق در 47 سالگی به شهادت رساند. پیکر پاک این دو عزیز در فضایی غمبار و بدون حضور مردم در نجف اشرف به خاک سپرده شد.
شهادت بانوی عالمه و آگاه "سیده بنتُ الهدی صدر" به دست مزدوران(1400 ق)
سیده بنت الهدی صدر در سال 1357 قمری در خانوادهی علم و تقوا در کاظمین به دنیا آمد. بنت الهدی دوران کودکی خود را در کنار پدری دانشمند، مادری متقی و برادرانی عالم گذراند. وی بدون آن که به مدارس نامناسبِ دخترانهی آن روزِ عراق پای گذارد، نزد برادرانش سیدمحمدباقر و گاه سیداسماعیل، قرآن، ادبیات، تاریخ، فقه و اصول را تا بالاترین سطوح پشت سرگذاشت و پس ازمدتی به تدریس علوم اسلامی پرداخت. این بانوی عالمه توانست رهبری زنان مسلمان عراق را به عهده گیرد و مدارس اسلامی وابسته به جمعیّت خیریهی اسلامی در بغداد را سرپرستی کند. ایشان در مدارس تحت نظر خود در نجف و کاظمین نیز خواهرانی آگاه و مبارز را پرورش داد و در نشر علوم اسلامی فعالیت موثری به انجام رساند. پس از دستگیری برادرش آیت اللَّه سید محمد باقر صدر، بنت الهدی با ایراد خطابههای پرشور در حرم امام علی(ع) مردم را به فریادخواهی خواند و علیه نظام بعث به قیام دعوت کرد. سرانجام، بنت الهدی صدر به همراه برادر بزرگوارش پس از تحمل شکنجههای طاقتفرسای مزدوران بعثی عراق در 43 سالگی به شهادت رسید و در کنار برادر به خاک سپرده شد.
12 فروردین روز جمهوری اسلامی مبارک باد
12فروردین یکی از روزهای تاریخی و مهم ایران اسلامی است، در این روز با رای اکثریت قاطع مردم، نظام سیاسی کشور پس از 2500 سال از نظام سلطنتی به نظام جمهوری اسلامی وحکومت مردمی تغییر یافت.در 12فروردین 1358 ثمره مبارزات ضد سلطنتی و طاغوتی و شعار استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی ملت ایران به بار نشست و نظام جمهوری اسلامی ایران استقرار یافت.در این روز ملت ایران با رای 2/98 درصدی خود ساختار سیاسی ، اجتماعی ایران را تغییر داد و جمهوری اسلامی مستقر شد. به همین سبب این روز مبارک از آن پس روز «جمهوری اسلامی» نام گرفت. جمهوری اسلامی شکل نوینی از نظامهای حکومتی است که تلاش می کند با الهام از قوانین و تعالیم نجات بخش اسلام الگوی زندگی جدیدی درعرصه اجتماعی و سیاسی بشر امروزی ارائه دهد تا بر اساس آن نیازهای مادی و معنوی انسان توئمان فراهم شود. از نظام جمهوری به «حکومت مردم بر مردم» تعبیر می شود و «جمهوریت» در نظام حکومتی نشان دهنده نقش مردم در تشکیل و استمرار آن است به طوری که مردم با حضوردر صحنه‌های مختلف علاوه بر مشارکت در تعیین سرنوشت خویش خواسته‌های خود را از حکومت مطالبه می‌کنند.
ملت ایران در آغاز دهه چهارم استقرار «استقلال ، آزادی و جمهوری اسلامی» با تجدید پیمان با آرمانهای امام خمینی (ره) معمارکبیر انقلاب اسلامی و شهیدان به خون خفته خود بار دیگر بر حفظ این آرزشها پای می‌فشارد و روز «جمهوری اسلامی» را به عنوان یکی از ماندنی ترین روزهای تاریخی این سرزمین گرامی می‌دارد.
پایان همهپرسی تغییر نظام پادشاهی به جمهوری اسلامی (1358 ش)
پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و تشکیل دولت موقت از سوی امام، زمینه مهمترین همه پرسی در ایران، جهت تعیین نوع حکومت فراهم شد. در این زمان بود که وسوسههای گوناگونی آغاز شد و درباره حکومت جمهوری اسلامی، نظرات متفاوتی مطرح گردید. تا اینکه مردم در روزهای دهم و یازدهم فروردین 1358ش، با حضوری آگاهانه در پای صندوقهای رأی، پیروزی نهایی انقلاب اسلامی را با آرای عظیم و باورنکردنی خود تحقّق بخشیدند و نظام جمهوری اسلامی را مستقر ساختند. در نهایت در روز دوازدهم فروردین 1358، ساختار جدید سیاسی اجتماعی ایران بر مبنای آرای اکثریت مردم تثبیت شد و نظام جمهوری اسلامی رسماً به تایید ملت مسلمان ایران رسید. بدین ترتیب مبارزات مستمر و پیگیر امت مسلمان ایران، در بر پایی حکومت اسلامی و سرنگونی رژیم 2500 ساله پادشاهی به ثمر نشست و عصر نوینی در تاریخ ایران و اسلام آغاز شد.
صدور بیانیه سازمان ملل در محکومیت رژیم عراق در کاربرد سلاح های شیمیایی(1363ش)
پس از پیروزی چشمگیر رزمندگان سلحشور اسلام در عملیات حماسهآفرین خیبر، رژیم بعث عراق به دلیل نگرانی از نتایج عملیات، برای نخستین بار، از نوعی سلاحهای شیمیایی با نام گاز خردَل استفاده کرد. هرچند عراق پیش از این در عملیات والفجر 2 در منطقه حاج عمران، به صورت محدود از سلاحهای شیمیایی استفاده کرده بود، ولی آنچه که در عملیات خیبر صورت گرفت، بسیار گسترده و فاجعهآمیز بود. به کارگیری سلاحهای شیمیایی ازیک سو نشان دهنده ضعف دفاعی و نومیدی و درماندگی ارتش عراق بود و از سوی دیگر این مسأله را روشن میکرد که عراق با ایجاد زیر ساختهای جدید در زمینه تولید سلاحهای شیمیایی با کمک برخی کشورهای غربی و شرقی، استراتژی جدیدی را برای مقابله با تهاجمات پی در پی و گسترده به ایران برگزیده است. در پی این بمباران شیمیایی، ایران به سازمان ملل متحد شکایت کرد و پس از بازدید هیئت اعزامی سازمان ملل از مصدومین حادثه، شورای امنیت در واکنش به این اقدام عراق، در تاریخ یازدهم فروردین 1363 برابر با 30 مارس 1982 م، با صدور بیانیهای، استفاده از گازهای سمی را محکوم کرد، اما مسؤولیت استفاده از آن را به هیچ یک از طرفین نسبت نداد. صدور بیانیه به جای قطعنامه، بنابر تحلیل منابع دیپلماتیک، به دلیل اجتناب از مباحث شدید و اشاره به هر یک از دو طرف جنگ بوده است. در هرصورت، این نخستین اقدام سازمان ملل بود که گر چه به سود ایران نبود ولی به زیان ایران نیز تنظیم نشده بود.
مردم یزد اربعین وقایع تبریز را با شکوه برگزار کردند(1357ش)
و درعین حال تظاهرات آنها موجب درگیری با مأمورین انتظامی گردید و تظاهرات شکل خصمانه گرفت.
در درگیری پلیس و مردم عده ای کشته و زخمی شدند .
همچنین در این روز در سال 57 در چند نقطه مشهد تظاهرات مردم موجب درگیری با پلیس شد و تظاهرکنندگان شعبه های چندین بانک را به آتش کشیدند.
به توپ بستن گنبد مطهر حَرم حضرت امام رضا(ع) توسط سربازان روسیه (1291ش)
پس از تشکیل ژاندارمری مخصوص خزانه داری کل ایران توسط مورگان شوستر آمریکایی، دولت روسیه که این اقدام را مخالفت مطامع خود در ایران میدانست، طی اولتیماتومی به دولت ایران، خواستار اخراج شوستر از ایران و نیز استخدام اتباع خارجی با اجازه دُوَل روس و انگلیس شد.
در پی ردّ این اولتیماتوم دخالتآمیز توسط مجلس شورای ملی، قوای روسی مستقر در تبریز وارد قزوین شدند. همچنین یکی از دست نشاندگان دولت روس در مشهد به نام یوسف هراتی به تحریک روسها، شورشی مصنوعی در مشهد به پا کرد. قوای روس نیز به بهانهی این که جانِ اتباع آنها در خطر است به شهر مقدس مشهد وارد شدند و سپس برای تهدید دولت ایران و نیز بیاحترامی به عقاید و احساسات مذهبی مردم، حرم مطهر امام رضا(ع) را در روز نهم فروردین 1291ش (نهم ربیعالثانی 1330ق برابر با 29 مارس 1912م) به توپ بستند و جنایتی دیگر آفریدند.
در اثر شلیک توپخانه، به سَردَرها و گلدستههای حرم رضوی، خسارات فراوانی وارد آمد. همچنین خزانه حضرتی را به بانک روس منتقل کرده و اشیای قیمتی حرم را به غارت بُردند. پس از آن، مقداری از اموال را برگردانده ولی متولی حرم را با تهدید به مرگ وادار کردند که تصدیق کند که تمام خزانه را تحویل گرفته است. علاوه بر این، عدهی بسیاری از مردم مشهد در این تهاجم وحشیانه کشته و مجروح شدند.
میلاد امام سجاد (ع) ، بنا بر روایتی
ولادت امام سجاد (ع) به روایتی در تاریخ یک‌شنبه پانزدهم جمادی‌الاولی سال 38 هجری قمری و به روایت دیگر، در پنجم شعبان‌المعظم همان سال در مدینه به وقوع پیوست. مادر مکرمه‌ی آن حضرت، شهربانو و پدر بزرگوارشان حضرت امام حسین (ع) می‌باشند. سجاد و زین‌العابدین از القاب مشهور آن امام همام می‌باشد که این القاب به‌دلیل کثرت عبادت به آن حضرت اطلاق شده است. آن امام عظیم‌الشأن در طول عمر پربرکتشان و در حوزه‌ی سیاسی براى پیش راندن مسلمانان به سوى نفرت از بنی‌امیه و افزودن حس مبارزه‌جویى با آنان، تلاش‌هاى مؤثرى را به انجام رساندند و در فرصت‌های مختلف، مردم را بر ضد امویان تحریک می‌کردند. آن امام بزرگوار براى آگاهى مردم، شیوه‌ی دعا را به‌کار گرفتند، به‌گونه‌ای‌که به گفته‌ی بسیاری از عالمان علوم اسلامی، دعاهاى آن حضرت، بازگوکننده‌ی رویدادهاى عصر آن حضرت‌اند. صحیفه‌ی سجادیه که به زبور آل‌محمد (ص) مشهور است، اثر بی‌همتایی می‌باشد که در جهان اسلام، پیوسته مورد توجه بزرگان و علما و مصنفان قرار گرفته است.
صدور بیانیه دبیر کل سازمان ملل متحد در محکوم کردن کاربرد سلاحهای شیمیایی (1367ش)
با گذشت زمان و استفاده گسترده عراق از سلاحهای شیمیایی و عدم واکنش جّدی شورای امنیت در سالهای بعد، خاوْیر پِرِزدکوئیار دبیر کل وقت سازمان ملل به ابتکار خود، بیانیهای صادر کرد و دولت عراق را به رغم سکوت بیانیهها و قطعنامههای شورای امنیت، محکوم نمود.
یکی از این بیانیهها در هفتم فروردین 1367 برابر با 28 مارس 1988 صادر شد که دبیر کل در آن ابراز میکند که با تأسف، شواهد بسیاری در خصوص کاربرد سلاحهای شیمیایی در روزهای اخیر از طرف نیروهای عراقی در دست دارد که ضایعات فراوانی، از جمله به شهروندان هر دو کشور ایران و عراق وارد شده است.
در بخش دیگری از این بیانیه افزوده شده دبیر کل به طور صریح کاربرد سلاحهای شیمیایی را تحت هر بهانهای محکوم اعلام کرده است.
اعلام این محکومیت از سوی دبیر کل سازمان ملل متحد، به لحاظ جایگاه سیاسی و معنوی وی، واجد اهمیتی اساسی می‌باشد که کمتر اتفاق افتاده است.
این جسارت دبیر کل که در عین بیطرفی و ضمن انعکاس وقایع، روابط مستمر خود را با طرفهای مخاصمه در طول هشت سال جنگ حفظ کرده، تاثیری اساسی در محدود کردن نقض قواعد بشر دوستانه بین المللی در طول مخاصمات و پایان دادن به جنگ داشته است.
